Paarden hebben je door, ook waar je pijn hebt. 
Ik liep al een week met rugpijn rond rechts onder met uitstraling via mijn heup naar mijn rechterbeen. Gelukkig niet zo erg dat ik niks meer kon maar wel af en toe een vervelende pijnscheut die maar niet overging. 
Afgelopen zondag heb ik, zoals beloofd aan mijn stalgenoot om haar paard Prince te longeren. Toen ik naar Prince toe liep in het land om hem uit te nodigen om mee te gaan. Kreeg ik rechts een paar stoten in mijn rug van Prince zijn hoofd. Ik zei nog nou dankjewel hoor lekker nu ik zo’n rugpijn heb. Daarna kreeg ik onderweg lopend naar stal nog een paar stoten en heb daarna verder geen aandacht meer gegeven aan mijn rug. Nog lekker een buitenrit gemaakt op Boaz samen met een andere stalgenoot en haar paard. 
Langzaam aan ging de dag voorbij en merkte dat ik nog wat stijf was onderin de rug maar de pijn was weg. Ik gaf mijn stalgenoot nog een bericht over wat er was gebeurd met haar paard Prince. Waarop ze zei: Ja, uitkijken want als je ergens last van hebt, juist die plek krijgt hij, Prince dus, te pakken. Hoe bijzonder is dat een paard die je even kraakt en je weer rechtzet. Dankjewel kanjer, knappe Prince!