Paard in het wild

Paarden zijn kuddedieren maar ook prooi en vluchtdieren. In het wild zijn ze afhankelijk van elkaar en heeft elk paard een taak binnen de kudde. Paarden zijn zeer alert op hun omgeving en de kudde biedt ze veiligheid en harmonie. Het paard kent maar een taal, lichaamstaal. Dat geeft ze de mogelijkheid elkaar goed te lezen in stilte om zelfs de kleinste signalen waar te nemen.

Ze hebben hun vijanden op grote afstand al in de gaten. Het is zelfs zo dat bv. zebra’s, ook paardachtigen, intuïtief door hebben of een leeuw lekker ligt te slapen of dat hij ligt te soezen met een soort van bordje “honger”. Paarden hebben drie zones om hun heen waarin ze de omgeving zo waarnemen om hun veiligheid te waarborgen.

Zone 1: Dat ze bewust zijn van hun omgeving en vijanden.
Zone 2: Dat ze alert zijn omdat de vijanden bv. wakker worden en in beweging komen.
Zone 3: Dat ze actie nemen wat te doen, vluchten, vechten of zich laten vallen, bevriezen.

Het paard in de wereld van de mens

Paarden zijn kuddedieren en moeten onderling op elkaar kunnen vertrouwen. Maar als ze gaan samenwerken met de mens dan vormen paard en mens een soort van kudde. Dus je zult wel begrijpen als de mens in een bepaalde staat is en het paard voelt intuïtief aan dat jij hem geen veiligheid kan bieden in bv. leiding geven, dan zal het paard de leiding nemen. Hij neemt de rol op zich om de veiligheid te kunnen waarborgen voor hemzelf maar ook voor zijn kudde.

De 3 zones van het paard gelden ook in relatie met de mens.

Zone 1: Ga je bv. je paard ophalen uit het land dan neemt het paard jou al waar op grote afstand ook al is hij lekker aan het grazen.
Zone 2: Het paard heeft jou nu al intuïtief gescand in wat voor staat jij bent (boos, ongeduldig, verdrietig, blij, kalm).
Zone 3: Als je naar hem toe loopt en het paard weet al in wat voor staat jij bent, zal hij beslissen of hij zich bedreigd voelt en weglopen of het voelt goed en zal hij blijven staan of zelfs naar jou toelopen.